Uchwała Nr XLIX/180/2010
Rady Powiatu w Sochaczewie
z dnia 27 kwietnia 2010 roku
w sprawie uznania skargi za
bezzasadną
Na podstawie art. 12 pkt.11 ustawy z dnia 5 czerwca
1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001r. Nr 142 poz. 1592 z późn.
zmianami) w związku z art. 229 pkt.4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks
postępowania administracyjnego (Dz. U.
z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późniejszymi zmianami), Rada Powiatu w Sochaczewie uchwala,
co następuje:
§ 1
Po
rozpatrzeniu skargi Pani Marty Zakościelnej z dnia 5 marca 2010r. na
działalność Starosty Sochaczewskiego – uznaje
się tę skargę za bezzasadną.
§ 2
Zobowiązuje
się Przewodniczącego Rady Powiatu w Sochaczewie do poinformowania skarżącej o
sposobie załatwienia skargi, o której mowa w § 1.
§ 3
Uchwała
wchodzi w życie z dniem podjęcia.
UZASADNIENIE
W
dniu 5 marca 2010r. do Rady Powiatu w Sochaczewie wpłynęło pismo
Pani Marty Zakościelnej (zatytułowane skarga), z treści którego wynika, iż
jest ona niezadowolona ze sposobu załatwienia przez Starostę Sochaczewskiego
jej spraw majątkowych związanych z własnością gruntów (nieruchomości) we wsi
Lubatka i we wsi Leśniaki gm. Iłów.
Pismo to z
uwagi na jego treść, należało potraktować jako skargę na działalność Starosty
Sochaczewskiego –do rozpatrzenia której, organem właściwym w świetle przepisu
art. 229 pkt. 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U.
z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zmianami)
jest Rada Powiatu w Sochaczewie. Ze skargi tej wynika, iż skarżąca
domaga się od Starosty Sochaczewskiego dokonania interesujących ją zmian w
ewidencji gruntów i budynków oraz w księdze wieczystej.
Badając sprawę Rada Powiatu w
Sochaczewie zważyła co następuje:
Korespondencja
Starostwa Powiatowego w Sochaczewie z Panią Martą Zakościelną
w przedmiocie zapisów w ewidencji gruntów obrębu wsi Lubatka (wieś Leśniaki
została włączona do obrębu ewidencyjnego Lubatka) jest prowadzona od 2002 roku.
Decyzją
Nr G 7430-1/11/2002 z dnia 26 czerwca 2002r. Starosta Sochaczewski – po
rozpatrzeniu wniosku skarżącej dotyczącego wprowadzenia w ewidencji gruntów
obrębu Lubatka zmiany polegającej na ujawnieniu w tej ewidencji stanu zgodnego
z aktem notarialnym z dnia 6 grudnia 1933r. – odmówił dokonania takiej
zmiany. Wprowadzenie takiej zmiany było bowiem niemożliwe z uwagi na zgodność
zapisów w ewidencji gruntów
z przedstawionymi przez skarżącą dokumentami. Decyzję tę utrzymał w mocy
Wojewoda Mazowiecki rozstrzygając sprawę na skutek odwołania złożonego przez
skarżącą (vide: decyzja Wojewody Mazowieckiego WRR. V. 7621-P-22/02-03r. z dnia
20 maja 2003 roku).
W uzasadnieniu tej decyzji Wojewoda stwierdził iż zgodnie z obowiązującymi
przepisami dotyczącymi prowadzenia ewidencji gruntów oraz utrwalonym
orzecznictwem sądów administracyjnych ewidencja gruntów pełni funkcję
techniczno –deklaratoryjną. Organy prowadzące ewidencje gruntów rejestrują
jedynie stany prawne ustalone w innym trybie lub przez inne organy orzekające –
co miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Dlatego ujawnienie w ewidencji
gruntów stanu zgodnego z aktem notarialnym Rep. 470 z dnia 6 października
1933r. (jak to żąda skarżąca) nie jest możliwe, gdyż od roku 1933 nastąpiły
zmiany w stanie prawnym nieruchomości, wynikające choćby z wydania Aktu
Własności Ziemi PBG. ON.451/2447/72 dla nieruchomości o pow. 11 ha we wsi
Lubatka na rzecz Marianny Błaszczyk, czy też zapadłego wyroku Sądu Rejonowego w
Płocku 1989r. w sprawie zmian w ewidencji gruntów. Ta ostateczna decyzja
Wojewody Mazowieckiego została zaskarżona przez Panią Martę Zakościelną do
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z dnia
3 września 2004r. sygn. akt G II SA
2734/03. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę w/w na tę decyzję.
W
korespondencji z Panią Martą Zakościelną Starostwo Powiatowe w Sochaczewie
wielokrotnie informowało skarżącą o tych faktach (tylko w 2009r. - 5 pism).
Skarżąca nie przyjmuje do wiadomości, iż postępowanie administracyjne zostało
zakończone prawomocną decyzją Wojewody Mazowieckiego w 2003 roku i niezmiennie
żąda podjęcia przez organ administracji kartograficzno – geodezyjnej działań,
które nie mogą być przez ten organ dokonane.
Jednocześnie, w związku z zawartymi
w skardze sformułowaniami skarżącej wskazującymi na występowanie w interesującej
jej sprawie fałszerstw (a więc przestępstwa określonego przepisem art. 270 § 1
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z
późn. zmianami) stwierdzić należy, iż poprzednie pisma skarżącej zawierające
podobne zarzuty przekazano zgodnie z właściwością do Prokuratury Rejonowej
w Sochaczewie. Przekazanie tych pism temu organowi ścigania stanowiło bowiem
wyczerpanie dyspozycji przepisu 304 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks
postępowania karnego (Dz. U. Nr 88 poz. 555). Zgodnie z jego treścią instytucje
samorządowe, które
w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa
ściganego
z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuraturę lub policję.
W tym stanie formalno – prawnym
sprawy skargę Pani Marty Zakościelnej na działania Starosty Sochaczewskiego
należało uznać za bezzasadną.
- Informację wprowawdził(a) do BIP: Szymańska Anna
- Data udostępnienia w BIP: 2010-06-09 09:51:39
- Informacja zaktualizowana przez: Szymańska Anna
- Data ostatniej aktualizacji: 2010-06-09 09:51:39
- Liczba odsłon: 1969
- Historia dokumentu: