Starostwo Powiatowe w Sochaczewie

Uchwała Nr XLIX/180/2010

Rady Powiatu w Sochaczewie

z dnia 27 kwietnia 2010 roku

 

w sprawie uznania skargi za bezzasadną

 

Na podstawie art. 12 pkt.11 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001r. Nr 142 poz. 1592 z późn. zmianami) w związku z art. 229 pkt.4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.
z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późniejszymi zmianami), Rada Powiatu w Sochaczewie  uchwala,
co następuje:

 

§  1

Po rozpatrzeniu skargi Pani Marty Zakościelnej z dnia 5 marca 2010r. na działalność Starosty Sochaczewskiego – uznaje się tę skargę za bezzasadną.

 

§ 2

Zobowiązuje się Przewodniczącego Rady Powiatu w Sochaczewie do poinformowania skarżącej o sposobie załatwienia skargi, o której mowa w § 1.

 

§ 3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

 

 

 

 

 

 

 

UZASADNIENIE

 

                        W dniu 5 marca 2010r. do Rady Powiatu w Sochaczewie wpłynęło pismo Pani Marty Zakościelnej (zatytułowane skarga), z treści którego wynika, iż jest ona niezadowolona ze sposobu załatwienia przez Starostę Sochaczewskiego jej spraw majątkowych związanych z własnością gruntów (nieruchomości) we wsi Lubatka i we wsi Leśniaki gm. Iłów.

Pismo to z uwagi na jego treść, należało potraktować jako skargę na działalność Starosty Sochaczewskiego –do rozpatrzenia której, organem właściwym w świetle przepisu art. 229 pkt. 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.
z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zmianami)  jest Rada Powiatu w Sochaczewie. Ze skargi tej wynika, iż skarżąca domaga się od Starosty Sochaczewskiego dokonania interesujących ją zmian w ewidencji gruntów i budynków oraz w księdze wieczystej.

            Badając sprawę Rada Powiatu w Sochaczewie zważyła co następuje:

Korespondencja Starostwa Powiatowego w Sochaczewie z Panią Martą Zakościelną
w przedmiocie zapisów w ewidencji gruntów obrębu wsi Lubatka (wieś Leśniaki została włączona do obrębu ewidencyjnego Lubatka) jest prowadzona od 2002 roku. Decyzją
Nr G 7430-1/11/2002 z dnia 26 czerwca 2002r. Starosta Sochaczewski – po rozpatrzeniu wniosku skarżącej dotyczącego wprowadzenia w ewidencji gruntów obrębu Lubatka zmiany polegającej na ujawnieniu w tej ewidencji stanu zgodnego z aktem notarialnym z dnia 6 grudnia 1933r. – odmówił dokonania takiej zmiany. Wprowadzenie takiej zmiany było bowiem niemożliwe z uwagi na zgodność zapisów w ewidencji gruntów   
z przedstawionymi przez skarżącą dokumentami. Decyzję tę utrzymał w mocy Wojewoda Mazowiecki rozstrzygając sprawę na skutek odwołania złożonego przez skarżącą (vide: decyzja Wojewody Mazowieckiego WRR. V. 7621-P-22/02-03r. z dnia 20 maja 2003 roku).
W uzasadnieniu tej decyzji Wojewoda stwierdził iż zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi prowadzenia ewidencji gruntów oraz utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych ewidencja gruntów pełni funkcję techniczno –deklaratoryjną. Organy prowadzące ewidencje gruntów rejestrują jedynie stany prawne ustalone w innym trybie lub przez inne organy orzekające – co miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Dlatego ujawnienie w ewidencji gruntów stanu zgodnego z aktem notarialnym Rep. 470 z dnia 6 października 1933r. (jak to żąda skarżąca) nie jest możliwe, gdyż od roku 1933 nastąpiły zmiany w stanie prawnym nieruchomości, wynikające choćby z wydania Aktu Własności Ziemi PBG. ON.451/2447/72 dla nieruchomości o pow. 11 ha we wsi Lubatka na rzecz Marianny Błaszczyk, czy też zapadłego wyroku Sądu Rejonowego w Płocku 1989r. w sprawie zmian w ewidencji gruntów. Ta ostateczna decyzja Wojewody Mazowieckiego została zaskarżona przez Panią Martę Zakościelną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z dnia 3 września 2004r.  sygn. akt G II SA 2734/03. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę w/w na tę decyzję.

 

W korespondencji z Panią Martą Zakościelną Starostwo Powiatowe w Sochaczewie wielokrotnie informowało skarżącą o tych faktach (tylko w 2009r. - 5 pism). Skarżąca nie przyjmuje do wiadomości, iż postępowanie administracyjne zostało zakończone prawomocną decyzją Wojewody Mazowieckiego w 2003 roku i niezmiennie żąda podjęcia przez organ administracji kartograficzno – geodezyjnej działań, które nie mogą być przez ten organ dokonane.

 

 

            Jednocześnie, w związku z zawartymi w skardze sformułowaniami skarżącej wskazującymi na występowanie w interesującej jej sprawie fałszerstw (a więc przestępstwa określonego przepisem art. 270 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zmianami) stwierdzić należy, iż poprzednie pisma skarżącej zawierające podobne zarzuty przekazano zgodnie z właściwością do Prokuratury Rejonowej
w Sochaczewie. Przekazanie tych pism temu organowi ścigania stanowiło bowiem wyczerpanie dyspozycji przepisu 304 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 88 poz. 555). Zgodnie z jego treścią instytucje samorządowe, które
w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego
z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuraturę lub policję.

 

            W tym stanie formalno – prawnym sprawy skargę Pani Marty Zakościelnej na działania Starosty Sochaczewskiego należało uznać za bezzasadną.